Karachiko zentral nuklearra

Pakistango Karachiko Zentral Nuklearra Txinaren eta Pakistanen arteko lankidetza-proiektu garrantzitsua da, eta baita Txinak modu independentean garatutako hirugarren belaunaldiko energia nuklearreko teknologia, "Hualong One", erabiltzen duen lehen atzerriko proiektua ere. Zentrala Arabiar itsasoaren kostaldean dago, Karachitik gertu, Pakistanen, eta Txina-Pakistan Korridore Ekonomikoaren eta Gerriko eta Bide Ekimenaren lorpen garrantzitsuenetako bat da.

Karachiko Zentral Nuklearrak bi unitate ditu, K-2 eta K-3, bakoitza 1,1 milioi kilowatt-eko potentzia instalatuarekin, eta "Hualong One" teknologia erabiltzen dute, bere segurtasun eta errendimendu ekonomiko handiagatik ezaguna dena. Teknologiak 177 nukleoko diseinua eta hainbat segurtasun pasiboko sistema ditu, muturreko egoerei aurre egiteko gai direnak, hala nola lurrikarak, uholdeak eta hegazkinen talkak, eta horrek "bisita-txartel nazional" gisa duen ospea irabazi du energia nuklearraren arloan.

Karachiko Zentral Nuklearraren eraikuntzak eragin handia izan du Pakistango energia-egituran eta garapen ekonomikoan. Eraikuntza-prozesuan zehar, Txinako eraikitzaileek hainbat erronka gainditu zituzten, hala nola tenperatura altuak eta pandemia, indar tekniko eta lankidetza-espiritu bikaina erakutsiz. Karachiko Zentral Nuklearraren funtzionamendu arrakastatsuak ez du Pakistango energia-eskasia arindu bakarrik, baita Txinaren eta Pakistanen arteko lankidetza sakonaren eredu ere ezarri du energia-sektorean, bi herrialdeen arteko adiskidetasuna areagotuz.

Amaitzeko, Karachiko Zentral Nuklearra ez da soilik Txina-Pakistan lankidetzan mugarri bat, baita Txinako energia nuklearraren teknologia mundura iristeko ikur esanguratsua ere. Txinaren jakinduria eta irtenbideak ekartzen ditu energia globalaren eraldaketarako eta klima-aldaketaren aurkako borrokarako.